Aysun Güler/YENİ İZMİR-Bülent Ürgüç, yaşadığı yüksek tansiyon nedeniyle 2014 yılında kısmi felç geçirdi. Sol tarafında hareket kabiliyetini kaybeden, tekerlekli sandalyede yaşamını sürdüren Ürgüç Hükümet’e sitem etti. Engelli insanların dünyada tek başına bırakıldığını söyleyen Ürgüç, “Neden bizim gibi olan engelli vatandaşlarla ilgilenmiyorlar? 30 yıl PTT’de posta dağıtım memuru olarak görev yaptım. Devletimize 30 yıl baktım ancak bana bir gün bakamadılar. Personelin olmadığı durumlarda günlük 15 çuval posta dağıtıyordum. Bizim yaptığımızı çoğu kişi yapamıyordu. Devlet için hizmet verdik. İsterdim ki sağlam olduğumuzda nasıl biz devlete yardım ettiysek, o da bize yardım etsin’’ dedi.
“KÜÇÜK GELİYOR”
Tekerli sandalyesine sığamadığını, küçük geldiğini söyleyen Ürgüç açıklamasına şöyle devam etti: ‘’9 bin liralık emekli maaşımdan başka herhangi bir maddi yardımım yok. Şu sandalye için bile o kadar yalvardık, yollamadılar. İkinci el alışveriş sitesinden büyük kızım bana doğum günü hediyesi olarak bu arabayı aldı. Ancak küçük geliyor.’’
“KIZIM KAZANDIĞI OKULU BIRAKTI”
Bülent Ürgüç’ün eşi Songül hanım da, “Her şey çok güzelken, emekli olduktan sonra otobüs firmasında şehir içi servis şoförlüğüne başladı. Sürekli çalışıyordu ve haftanın bir günü ancak görüşebiliyorduk. Ben de bir okulda temizlik görevlisi olarak çalışıyordum. Bir akşam işten geldiğinde başım ağrıyor, “İlaç ver” dedi. Banyoda fenalaştı. ‘Başım ağrıyor, ilaç ver’ dedi. Vermedim, hemen ambulansı çağırdım. İyi ki de ilaç vermemişim. Sürahideki soğuk suyu başından aşağıya döktüm. O soğuk su Bülent’i hayatta tutmuş. Doktorlar, bir yıl yaşamaz, yatalak kalır dediler. Ancak şu anda yaşıyor. İlk adımlarını 6 ay sonra attı. Bastonla azıcık yürüyebiliyor. 15 yaşındaki kızım da kazandığı okulu bırakıp MESEM’e çıraklığa geçti. Bize yük olduğunu düşünüyordu. O kendi ihtiyaçlarını, isteklerini aldığı stajyerlik parasıyla karşılıyor’’ ifadelerinde bulundu.
“EMEKLİ MAAŞI YETMİYOR”
Maddiyat sebebiyle zorluk yaşadıklarını, zar zor geçindiklerini söyleyen Songül Ürgüç, “Çalışamıyorum. Bülent’in emekli maaşıyla geçiniyoruz ve evimiz kira. Bakım maaşına başvurdum, engelli bakım maaşı alıyorum ancak 5 bin 97 lira, hiçbir ihtiyacımızı karşılamıyor. Maaşımızın büyük bir kısmı kredi borçlarına gidiyor’’ dedi.
BAYRAM HARÇLIĞI ‘400’ LİRA
Belediyelerin engellilere sunduğu hizmetler hakkında konuşan Ürgüç, ‘’İzmir Büyükşehir Belediyesi’ne pandemi başladığında başvurdum ve birkaç kez erzak yardımı aldım. Ancak yılda birkaç kez verilen bu yardımlar yetmiyor. İki bayramda da 400 TL yardım alıyoruz. İlk tekerlekli sandalyemiz için Müge Anlı’nın ihbar hattını aradım. Ancak sandalye belli bir süre sonra kırıldı ve halen onlardan yeni bir sandalye alamadık. Belediyelere başvurdum, ancak cevap gelmedi. Bekleyen çok sayıda başvuru olduğunu söylediler ve sıramız geldiğinde yardım alabileceğimizi belirttiler.’’
Yorumlar kapalı.