Tabii ki ülkenin ve yaşadığımız şehrin toplumsal ve sosyal konularının yazılması bolluğundan bahsediyoruz. Eve gelirken aklımda neler vardı neler. Ancak tramvaya bindiğimde aklımda yazmak konusunda ne varsa uçtu gitti. Sebep vahim. 15-17 yaşlarında, bir elli boyunda, ak pak yüzlü, renkli gözlü bir genç kız. Tramvaya binmek için önümden geçmekte ve ayakta zor durmakta. Genç kızı tutmak için hamle ettim ki burnu üstüne kapaklanmaktan son anda kurtuldu. Tramvaya bindi ayakta duramıyor. Boş bir yere oturdu amma uyuyor. Durmadan elindeki cep telefonunu düşürüyor. Telefon ile konuşamıyor. Sanırım bir ara babası aradı ama kızının sözlerini anladığını sanmıyorum. Durum içkiden değil gibi. Genç kızımızın bu durumu sanırım başka bir nedenden herhalde. Ee tabi bizim gibi gece gündüz sokakta büyümüş yetişmiş biri olarak durumun üzücülüğünü bir bakışta anlamak çok kolay. Konunun aslı şu ki ülkemizde gençliğin içine düştüğü durumun nedeni ebeveynler. Komşular, arkadaşlar, eğitim dahil her alanda çocukların yetiştirilmesindeki zafiyet. Bu zafiyet neden? Dövme yapmaktan, televizyon ve televizyon filmlerinden, cep telefonlarından, internetten, internet oyunlarından başı kalkmayan toplumun vahim ihmalinden. 30 senedir toplumun müşterek meşgalesi bir kaç parti ve icraattan uzak eğri doğru sözleri olursa durumun gördüğümüz gibi olması çok normal olur. Uyuşturucu yaşarken ölü insanlar yaratır. Uyuşturucu müşterek mücadele ile baş edilebilecek bir vahim toplumsal kanserdir. Ailenin ailesini önemsemesi, eğitimin, güvenlik güçlerinin ki bu konudaki yük de sadece bu insanlarda. Esasen görevli görevsiz herkesin bu melun bela ile yakından ilgisi var. Bugün gördüğüm olay insanın aklını, ciğerlerini, bütün her uzvunu paramparça eder. Hatta kendisine durumunu seyrettirme imkanı olsa o da kendine üzülürdü.
Aklıma gelmişken bir kaç konuyu hatırlatayım. AVM otoparklarında aracınız her girişte olmasa da çoğunlukla çiziliyor çünkü dar yapılmış. Merak ettiğim bilgisizlik mi kar etmek mi nedir? Her konuya boyun eğen bir ulusuz. Park ederken birini bekletseniz siz araçtan ayrılınca aracınıza çizik atıp bir ders veriyorlar. Hangi konuda olursa olsun bir işiniz düşerse ilgili diye işaret edilen kişiye soru soramıyorsunuz azar yiyorsunuz. Sorunuza cevap olarak; bilmiyorum yan tarafa sor, üst sokaktakilere sor vesaire sözler duyuyorsunuz. Bir AVM’nin taban tahtaları bozulmuş basit bir işlem ama takip eden yok. Ayağı takılan bir yaşlı olsa orası burası zarar görebilir. Bir konuda karavanlar rahat. Park etmelerini nasıl sağlayabilir, trafiği de meşgul etmeyecek durum nasıl sağlanabilir? Elektronik gereç alsanız veya beyaz eşya alsanız evdeki yerine koyar koymaz arızalı çıksa tüketici haklarına git cevabı hazır. İş servis konusu olursa çok nazlı bir konu olur. Neyse düşe kalka dedikleri gibi yaşamaya devam. Bütün güzel huyların anası SABIRDIR demekten başka çare kalmıyor.
Yorumlar kapalı.