Biz bir aileyiz, bir araya geldiğimizde oluşurdu çatımız… Aramızda kırıklar, eksilmeler olduysa da aileyiz biz. Şimdi ayrı olsak da aynı çatı altındayız… Belki eskisi gibi kahvaltılar, bayram ziyaretleri olmayacak yerini kabir ziyaretlerine bırakacak ama aileyiz biz. Ensenin acısı, şırak sesinin nerden geldiğini anlamak için imkan vermezmiş… Sarsıldık, evet sersemledik. İzahsız insanların sahtekârlığın zirvesine tırmanışını gafletle izledik! Ama gün gelecek oradan yuvarlandıklarını da göreceğiz.
Çocukluğumda başlayan eksiklikler devamını 30’lu yaşlarımda büyüklerimi kaybetmeye bıraktı… Şimdi geride kalanlarla, kendimle evlatlarımızla aile olmaya devam ediyoruz. Buradan bizi biz yapan tüm kaybettiğim sevdiklerime minnetlerimi iletiyorum. İyi ki var oldunuz bize yuva oldunuz…
Yorumlar kapalı.