Bir söz vardır: “Gönlünüz neye duyarlı ise zihniniz de ona duyarlı olur.” Yürekten katılıyorum bu söze. Gönlümüz güzelliklerden yana olursa sonuç huzuru yaşatır bizlere. Peki ya gönlümüzde stres yer ettiyse kendine? Hadi gelin o zaman biraz stresten konuşalım, kendimizi stresin cazibesine kaptırmadan.
Görme engelliler, ellerinde bastonlarıyla adımlarını atacakları yeri yoklayarak yürürler. Adım atacakları yer düz bir zemin mi, çukur mu, merdiven mi artık o hale gelirler ki bastonun ucundaki tıklama sesi taşa mı değiyor, toprağa mı değiyor, bir çukurda mı, bir merdivende mi, onu bile tık sesinden anlarlar. İnsan zihni gördüğüne tedbir üretir. Görmediğinden, bilmediğinden korkar; risk var dediğinden korkar. Bizim, gerek çevremizden gerekse iç dünyamızda çeşitli uyaranların zihnimizde açıklanamaması halinde, tedbir üretilemeyeceğini düşündüğümüz sıkıntılı durumlarda ve zarar görme riskini öngördüğümüzde bedenimizin verdiği tepki, gerginlik; sinir sistemimizin bu nahoş süreçlerden etkilenmesiyle ortaya çıkan durum.
Bireyin, kendisine sıkıntı verecek bir pozisyon beklenmedik bir risk yaşaması; sağlığına, ekonomisine ilişkilerine tehdit olabilecek herhangi bir şeyin farkında olduğu zaman bedenininde yasadığımız durum; Stres. Öfke, korku, utanma, kıskançlık, stres bunların tamamı normal duygulardır. Hayat için yasadığımız süreçte bizim bazı konulara tedbir almamız, bazı riskleri fark etmemiz, bazı yaşananları normal karşılamamız duygu dünyamızın dengede kalması için iyidir. Dünyanın bir yerinde, bizleri korkuya, hüzne, acıya, insanlık adına utanca boğan bir yara kanarken gelin günlük stresleri biraz terbiye edelim. Bünyenin hayatta kalabilmek için bir miktar strese her zaman ihtiyacı vardır. Ne zamanki yerli yerinde, zamanında, dozunda olmadı; asıl sıkıntı o zaman çıkar. Yani bedenimizin işlevselliği bozulmaya başladığında stresin dozu aşılmıştır. Sıkıntı o zaman başlar. Stresiniz bir bakmışsınız hayatınızı ele geçirmiş.
Stresin daha başka tanımları yapılabilir ama ben mühendisim. Bana göre, zihnimdeki bilgilerimle ben böyle tanımlıyorum. Önerim, size stres yükleyen insan ve ortamlardan uzak durmaya çalışın. Unutmayın yasadığınız her an size bir armağan. Bu çok kıymetli anı güzel insanlarla, faydalı uğraşlarla, hayırla geçirin. Tekrarı yok hayatın.
Yorumlar kapalı.