Yaşadgımız her günde karşımıza iyi ve kötü insanlar çıkar bilir. Bazı İnsanlara bir iyilik yaparsın, bir ömür karşiliğini ödemeye çalışacak kadar vefakardır.Ama insanlar da var ki,nankördür.Böyle insanlar kibrine ve gururuna yenik düşen şeytana benzer . En çok da değer verdiğimiz insanlarin nankörlügü bizi sarsıtar. Canımızi acıtar.Kendımize gele bilmek için yılları kayb ederiz. Böyle nankör insanlar İlahi hükme rıza ve teslimiyet göstermemiş, rabbine karşı itaatsizlik ve nankörlük yapan, bu yüzden ilahi rahmettınden kovulmuş şeytana benzer.
Derler ya kötü bir insan düzelebilir, cahil insan akıllanabilir, sinirli insan sakinleşebilir.Ama nankör insan asla değişmez! Nankör öyle nankördür. Adı üstünde.
Nankörlük yapan insanlar, karşı tarafın onca iyiliğine ,emeğine rağmen bu iyilikleri zamanla unutur. Sankı bu iyılıkler ona yapılmamış kibi. Zaten insanlar karşıdakı insandan hep iyilik ister. Sen de hep yaparsın, yaparsın sankı artık sende bu alışkanlık halıne dönüşer.Ama bır yalnız bır defa yapmazsın. Yapmadığın bır iyilik yüzünden insanların gözünde “kötü” olursun.O yüzden bir insan huysuzsa idare edin, cahilse yol gösterin, sinirliyse sabredin. Ama nankörse yol verin gitsin!
İki Yüzlü İle Nankör İnsanlar aynı karakter sahibidir. Nankör insan asla değişmez! Dünya da zamanınızı ve kendınızın nankör İnsanlara harclamak ve onlardan güzel davraniş ların beklentisi ile yaşamak bence bır zaman kaybıdır. Zaman dan degerlı kıymetli bu dünya da heç bır şey yoktur. Cok şeyı kendimiz yapa biliriz. Ama Zaman ve bu Dunya Allah ın bize bir lütfü ve amanet dır. Amanete ihanet etmeyelim. Zamanimizi iyi insanlara ve en değerli kıymetli olan özümüze harclayalım. Cünkü insan bu dünya tek gelir ve bu dünyadan tekde gider. Etrafımızda, cevremızde güzel bahçeler ve bu bahçelerde güzel ruhumuzu okşayan çiçekler , güller beslemeye calışalım.Bu çiçekleri ın kokusu ,etrı etrafımızı mutlu etsin. İşte hayatın özü budur, Yaşamak ve yaşatmak!