Kapının önünde evin anneleri akşam sohbetlerini etmiş, evin babaları gelince de çoluk çocuk içeri girmiş, tatlı bir yemek telaşına, annelerin “elini yıka” seslerine tanıklık ediyor evler…
Televizyonda Reha Muhtar soruyor “Acı var mı acı”, acı olarak biber var evde, babam zaten acı bibersiz oturmaz sofraya da yoğurt kalmamış; annem “Al şu kabı da bi’ koşu yoğurt al gel” diyor bana. Bakkala yoğurt almaya gidiyorum şimdi; yol boyunca şıpıdık şıpıdık terlik seslerime evlerin müzik sesleri karışıyor. Yoo yanlış anlamayın evlerde müzik çalmıyor, her ev bir nota gibi ayrı ayrı huzuru haykırıyor. Elimde bir kap, baharın meltemi yanağımı okşarken perdelerin dans ettiğine tanık oluyorum, vallahi bak çatal kaşık sesleri bile bu ritme heyecanla katılıyor. Kimse farkında değil sofraların orkestra şefliği yaptığına. Birazdan kapının önünde içilmek üzere demlemenen çayın buharı tüm mahalleyi sarmış kalpleri daha da yumuşatıyor.
Psikolog ne, destek ne, meditasyon ne bilmiyoruz. Gerek var mı bunlara!…
Bu basit ve sıradan görünen akşam sahnesi, aslında paha biçilemez bir huzur ve mutluluğumuzun kaynağı. Aile sevgisi, komşuluk ilişkileri, doğayla uyum içinde olma hali… Hepsi bir araya gelerek bu eşsiz atmosferi yaratıyor. Bu anları yaşayabildiğimiz ve bu güzel duyguları hissedebildiğimiz günler için ne kadar şanslıyız!
Bu kadar basit bir hayatta mutluluğu bulmanın şaşkınlığı. Belki de psikologlar, meditasyonlar ve karmaşık felsefeler aramak yerine, bu tür sıradan anlara ve içlerinde barındırdığı güzelliklere odaklanmamız gerekiyor, ne dersiniz? Belki de mutluluğun anahtarı, bu basit şeyleri takdir etmeyi ve onlardan keyif almayı öğrenmektir.
O içimizi ısıtan akşamlar, bize hayatın en önemli derslerinden birini veriyor: Mutluluk karmaşık ve ulaşılması zor bir şey değil. Mutluluk, sevdiklerimizle birlikte olduğumuz, kendimizi güvende ve huzurlu hissettiğimiz her anın içinde saklı. Bu anları fark etmeyi ve onlardan keyif almayı özledik aslında.
Meditasyona psikoloğa gerek yok belki. Belki sadece istediğimiz sevgi, daha çok daha çok daha hatta daha çok sevgi…
