Spor ve şiddet bu iki kelimeyi yan yana getirmek bile aslında utanç verici.
Bu hafta oynanan Trabzonspor, Fenerbahçe maçının sonunda çıkan olayları izledikten sonra konuşacak kelime bulamıyorum. Sporda şiddeti bitirmek için çıkan onca yasaya rağmen sonuç ortada.
Demek ki mesele yasa çıkarmak değil yasayı doğru uygulayabilmek.
Özellikle İngiltere bu konudan çok çekti. Fakat sonra çıkardıkları yasaları istisnasız uygulayarak hızla sonuca ulaştılar. Ayrıca oralarda siyasilerin kulüp taraftarlığı üzerinden oy toplama kaygıları da olmadığı için daha doğrusu spor severlerin siyasilerin tuttuğu takımla hiç ilgilenmemesi bunun bir avantaj haline gelmesini engellemiş oldu.
Şimdi başka ülkelerdeki sporda şiddet yasalarını tek tek irdeleyip bak orada bu yasa da varmış demek kolaycılık olur.
Doğru olan sporun siyasetin bir aracı olmasının önüne geçmektir.
Çıkarılan yasaları da istisnasız uygulanması ile sorun hızla çözülecektir. Ayrıca spor kulüpleri doğru yönetilir, kulüp başkanları hesap verebilirse genel kurullarda. Spor sadece spor olarak kalabilir.
Spor ve şiddeti bir arada kullanmamak pek ala mümkün. Yapılacak şey tüm kural ve yasaların istisnasız uygulanması siyasilerin spor kulübü taraftarlarını oy deposu olarak görmemesi ile çok hızlı çözülebilir.
Spor sadece spor olarak yazılmaya devam eder.