İnsanlara isyan eden hayvan çiftliği sakinlerinin yaşadıkları hayatı sorgulayıp, tüm hayvanların yaşadığı hayatın kölelik, sefaletten ibaret olduklarını düşünerek, sisteme karşı isyanla başlıyor Hayvan Çiftliğinin hikayesi. İnsanın tek düşman olduğunu, ürün vermeden tüketen, hayvanları çalışmaya zorlayıp hiçbir şey yapmayan bir düşman olarak görürler insanı. Bu mücadelede önemsedikleri kesin bir kural vardır; insana benzememek ve tüm hayvanların eşit olduğu. Bu kurallar bütününe de hayvanizm adı verirler.
Sonunda isyan çıkarırlar ve başarılı olurlar. Çiftliği insanlardan alırlar ve insanları kovarlar. Artık eşitlik gelecektir, birlikte kurallar koyup, kimse kimseye üstünlük sağlamayacaktır. İnsanların yaşadığı evde yaşamayacak, onların yataklarında yatmayacaklardır. Marşları, bayrakları ve yasaları hazırdır.
Zamanla kendi aralarında yozlaşma, ayrılık, yalancılık ve üstün görme hastalığı nükseder. İneklerin sütleri paylaşılacakken, domuzların arpa ezmesine karıştırılmasıyla ilk açıkları başlar. Toplanan elmalarda domuzlara gitmektedir. Bahane ve açıklama olarak ise; domuzların kafa işçisi olduğu, sistemi kurduklarından, çiftliğin idaresi ve düzeninin korunmasının domuzlara bağlı olduğu ve bunun için sağlıklı beslenmeleri gerektiği öne sürülür. Bu mazerete bir de korku eklenmesi gerekmektedir ki, hem inandırıcı olsun hem de kararlar sorgulanmasın. O korkuda, yoksa insanlar tekrar gelir ve kölelik tekrar başlar.
Demokrasinin gelmesi ve pekişmesi için bir de seçim olması gerekmektedir. Domuzların karşısına bir aday çıkar ve seçim vaatleri başlar. Bunlar olup biterken; koyunlar sürekli destekler. Eşekler, kim gelirse gelsin hiçbir şeyin değişmeyeceğine inanır. Köpekler ise domuzları korumakta ve domuzlara karşı gelenlere hırlamaktadır. Domuzlar seçimi kazanır, insanlarla savaşta üstün gelirler ve insanların yaşadığı eve yerleşir, insanların yataklarında yatmaya başlarlar. Diğer hayvanlar eski kuralları hatırlar ama yine cerbeze ile domuzların çalışması için rahat bir yere ihtiyaçları oldukları anlatılır ve olay kapatılır. Kural, hayvanlar çarşaflı yataklarda yatmayacak diye değiştirilir. Ardından, yoksa rahat edip çalışamazsak, insanlar tekrar gelir korkutmasıyla karar pekiştirilir ve kabul ettirilir. Sonrasında kurallar iyice domuzların lehine genişlemeye başlar ve domuzlar diğer hayvanlardan 1 saat geç kalkmaya başlarlar.
Sert kurallar geçmeden, domuzların lehine icraatlar başlamadan önce bir de düşman gereklidir. Bu düşmanda, seçimlerde domuzlara rakip olan hayvandır. Hem de daha başlarda, 1.sınıf hayvan kahramanı ilan ettikleri hayvandır bu kişi. Bundan sonra ne aksilik olursa olsun tüm suç ve günah o hayvana yüklenecektir. Sertliği ve gücü göstermek içinde bir isyan lazımdır, o isyanda tavukların yumurtalarının alınması isyanı olacaktır ve 9 tavuğun öldürülmesi ile asayiş tamamen sağlanır. İnsanlardan o kadar çok çekmişlerdi ki hayvanlar, artık domuzlarla yaşadıklarına bile razı gelmeye başlamışlardır. Bazen, o eski günlerin sanki daha iyi olduğu akıllarına gelecek oluyor ama sonunda köpekler, har, hur ile ikna ediyorlardı.
Gıda fiyatları %300 artıyor, domuzlar artık dokunulmaz ve yüce makamlara geliyordu. Kutsanıyorlar, adlarına şiirler yazılıyor, kahramanlık hikayeleri uyduruluyordu. Alkol yasaktı ama sonra fazla alkol yasak olarak değişti. Artık domuzlar bira üretiyor ve çok kazanıyordu. Köpekler ve domuzlar hariç diğer bütün hayvanların yiyeceklerinde kesintiye gidiliyordu. Bütün bunlar ise, insanların yönettiği dönemden daha iyiyiz algısıyla tüm hayvanları inandırarak devam ediyordu. Tüm hayvanların birlikte yaşayacakları günleri, birlikte hayvan cumhuriyeti kuracakları günleri düşünüp, tüm olanlara katlanıyorlardı.
İki ayaklılar düşmandı ama sonra domuzlar iki ayakla gezmeye başladılar. Koyunlar hep bir ağızdan desteklediler, iki ayak daha iyi diye. Domuzlar artık insanlar gibi gazete alıyor, radyo dinliyor ve telefon bağlatıyorlardı. O kadar insanlaşmışlardı ki, artık insanların kıyafetleri bile giyiliyordu. Hayvan çiftliği adı kalkmış, insanlarla iş birliği yapılmış ve çiftlik BEYLİK ÇİFTLİĞİ olarak değişmişti.
Artık tek kural vardı: Bütün hayvanlar eşit, fakat bazı hayvanlar diğerinden daha eşit…
