İşçileşme hızı gittikçe artıyor!

Odatv.com’dan Gözde S. Kadıoğlu’nun haberine göre, TÜİK istatistiklerinde sanayi, inşaat ve ticaret-hizmet sektörleri toplamında ücretli çalışan sayısı Şubat 2022’de 13 milyon 614 bin 855 kişi iken Şubat 2023’te yüzde 6,6 artışla 14 milyon 515 bin 554 kişiye yükseldi. Söz konusu ayda ücretli çalışan sayısı sanayi sektöründe yıllık bazda yüzde 4,2, inşaat sektöründe yüzde 15,4 ve ticaret-hizmet sektöründe yüzde 6,7 artış gösterdi.

Türkiye, 14 Mayıs’ta sandığa gidiyor. Yukarıdaki istatistiğe göre yaklaşık 15 milyona yakın proleter seçmen oyu var. Tüm siyasi partiler seçime hazırlanırken programlarına işçi sınıfının bazı taleplerini de ekliyor.

Peki 4 büyük partinin milletvekili adayları arasında kaç işçi var?
Tüm illerin milletvekili listeleri detaylı olarak incelendiğinde bu sayının çok düşük olduğu ortaya çıkıyor.

Listenin tamamı şu şekilde:

Batman – MHP – 4. Sıra) Hakan Atala
Bingöl – CHP – 2. Sıra) Mehmet Canlı
İstanbul 3. Bölge – MHP – 36. Sıra) Bülent Özcan
Karabük – CHP – 3. Sıra) Bayram Karadağ
Kilis – MHP – 1. Sıra) Mustafa Demir
Kocaeli – AKP – 14. Sıra) İbrahim Efe
Ordu – MHP – 4. Sıra) Alpaslan Türkkan
Şanlıurfa – MHP – 8. Sıra) Havva Birsen Değer,
10. Sıra) Mustafa Ayğırcı
Tokat – CHP – 5. Sıra) Cem Çıtak
Van – MHP – 7. Sıra) Abdülaziz Gülbay
Zonguldak – MHP – 5. Sıra) Semih Aydın

Bu listeye göre 4 büyük partiden milletvekili seçilme şansı olan isim neredeyse yok. Hatta İyi Parti’den hiç işçi aday adayı yok…

SADECE 12 İŞÇİ ADAY

YSK Başkanı Ahmet Yener’in 17 Nisan’da yaptığı açıklamaya göre 14 Mayıs 2023 seçimlerinde oy kullanacak seçmen sayısı 60 milyon 697 bin 843… Yurt dışında bu sayı 3 milyon 286 bin 786 kişi.
15 milyona yakın işçi sınıfı, bu sayının ciddi bir kısmını oluşturuyor. Ancak işçiyi en iyi temsil edecek işçi adaylar bir elin parmağını geçmiyor.
Parti bazında incelendiğinde AK Parti’nin 1, MHP’nin 8, CHP’nin ise 3 adayı var.
Bu adaylardan sadece bir kişi Kilis’te MHP’den milletvekili aday adayı olan Mustafa Demir ilk sırada yer alıyor.
15 milyon işçi oyuna karşılık (seçilme şansı görece yüksek olan 4 partiden) yalnızca 12 işçi milletvekili adayı…

Bu noktada proleter sınıfa ait diğer istatistiklere de bakmak gerekiyor:
TÜİK verilerine göre 2016’da işçiler milli gelirin yüzde 40’ını alırken bu oran 2020’de yüzde 38’e, 2022’de ise yüzde 25’e geriledi.
Avrupa İstatistik Ofisi (Eurostat) verilerinde yer alan 27 Avrupa ülkesi arasında Türkiye, Arnavutluk’un ardından en düşük asgari ücreti veren ikinci ülke oldu.
Yoksulluk sınırı olarak açıklanan verileri dikkate alacak olursak bugün çalışan nüfusun neredeyse yüzde 90’ı yoksul.
AK Parti iktidara geldiğinden beri 200 binin üzerinde işçinin grevi “ertelendi” denilerek fiilen yasaklandı.
Türk-İş tarafından hazırlanan ‘Açlık ve Açlık Sınırı’ raporuna göre, 2023 mart ayı açlık sınırı 9 bin 591 TL’yi aştı. Asgari ücret 8.506 TL.

Bu veriler, emekçilerin yaşadığı sıkıntıların yalnızca küçük bir kısmı.

Partiler her ne kadar esas olanın sokak olduğunu söylese de günün sonunda vaatler eylemsiz kalıyor ve işçinin yoksulluğu değişmiyor. Siyasetin ve siyasetçinin sahnede olduğu bu dönemde aslında söz hakkının emekçilerde olması gerekiyor. Ancak 15 milyona yakın bir seçmen kitlesine, seçilme ihtimali yüksek olan sıraların büyük partilerce verilmemesi de, eşitsizliğin bir başka resmi olarak karşımıza çıkıyor.

(A.Ö)

Haber Merkezi