Kahvenin önünden geçemezken şimdi içinde oyun oynuyorlar

Yeni İzmir Gazetesinden Şaha Çimen’in haberine göre, Seferihisar’ın Ulamış Köyü’nde 8 yıl önce kurulan tiyatro, köyün havasını değiştirdi. Tiyatro ile özgüvenleri gelişen kadınlar köyde birçok tabuyu yıktı, kahvehaneye girer çıkar oldu. Kahvehane onların sahnesine dönüştü

Seferihisar’ın Ulamış Köyü’nde 8 yıl önce kurulan Ulamış Köy Tiyatrosu namını sadece Türkiye’de değil dünyanın birçok ülkesinde duyurdu. Tiyatro oyuncuları, Almanya’dan aldıkları davet sonrasında Almanya’ya gidip oyun oynamış, Avrupa’nın 13 ülkesini turlamış ve İngiltere’den davet almalarına rağmen pandemi nedeniyle gidememişler.

Aynı zamanda Türkiye’nin 6 şehrindeki büyük festivallere katılan Ulamış Köy Tiyatrosu’nu oyuncaları anlattı.

Kurulma hikayesini anlattı

Mesleği gazeteci olan Enis Bayüs, emekli olduktan sonra Ulamış’a yerleşti ve burada tiyatro yapıldığını duyunca zaten ilgilinin olduğu bu oluşumun içinde yer almaya karar verdi.

Ulamış Köy Tiyatrosu’nda 7 yıldır aktif olarak yer aldığını söyleyen Bayüs, Ulamış Köy Tiyatrosu’na dair çeşitli bilgiler verdi.

İki yıl önce Büyükşehir Belediyesi’nin köy tiyaroları kurduğunu kendilerinin de oraya katıldıklarını belirten Bayüs, “Köy tiyatroları projesi şu an 11 köyde devam ediyor. 4 köy bir araya gelerek ‘Cumhuriyeti Böyle Kazandık’ diye bir oyun oynadık. Bunu birkaç kere sahneledik. İşgal dönemini anlatan çok güzel bir oyun. Şimdi birçok köy tiyatorsu bizim eskiden oynadığımız oyunları oynuyor. Biz daha özgün oyunlar oynuyoruz. İlk oyunumuzu İstanbul’da 500 kişiye oynadık. Biz burada oyunlar hazırlanırken illa Seferihisar’da oynayacağız diye bir kaidemiz yok. Oyunlarımızı her yerde oynuyoruz. Hatta son oyunumuzu birkaç yerde oynamamıza rağmen henüz Seferihisar’da sahnelemedik. Bizim için yer varsa her yerde oynarız. Sokakta da sahnede de kahvede de oynuyoruz, Ulamış’ta derenin içinde de oynuyoruz. Yer ve mekan bizim için önemli değil. Serbest tiyatro oynuyoruz” dedi.

Dış Ticaret uzmanı olan Berin Bayüs, emekli olduktan sonra eşiyle beraber yerleştiği Seferihisar’da yolu Ulamış Köy Tiyatrosuyla kesişmiş ve 7 yıldır Ulamış Köy Tiyatrosu kadrosunda yer aldığını söyledi.

5 Kişiyle başladık 32 kişi olduk

Doğma büyüme Ulamışlı olan 45 yaşındaki Meltem Esenli, Ulamış Köy Tiyatrosuyla yolunun kesişme hikayesini şöyle aktarıyor: “Bundan 7 yıl önce pazarımız kurulmuştu. Ben de kendi yaptığım ürünleri burada satmaya başlamıştım. Pazarcıyım çünkü. Birgün pazarımızın kurulduğu bir cumartesi gününde Vedat hocamız tezgahıma geldi. Tanıştık. Hoca olduğunu ve tiyatro kuracağını söyledi. Tiyatroya seni de yazalım, dedi. Ben de pazarcılığı yeni başladığımı, tiyatrocu olup olamayacağımdan emin olmadığımı söyledim. O da olursun olursun dedi. İyi o zaman, kurs günü gelir izlerim dedim. Kurs günü gidip izledim. O gün karar verdim oynamaya. İlk oyunumu oynadığımda 5 kişiydik. Sonra bizim duyan bütün köy izlemeye geldi oyunlarımızı. Bundan sonra sayımız 32 kişiye çıktı. Burada yıllardır öyle mutluyuz ki bir gün gelmezsek sanki her şeyimizi kaybetmişiz gibi hissediyoruz. Burada çok güzel arkadaşlıklarımız oldu. Burada büyük bir aile olduk. Burada hem farklı mesleklerimiz oldu hem kültürel anlamda hem de sosyal anlamda kendimize çok şey kattık. Bağımız bahçemiz olduğunda onları yapıyoruz. Normal işlerimizi aksatmadan burada devam ediyoruz.”

40 Yıllık kuaför olan 71 yaşındaki Huriye Delen, kuaförlüğü bırakınca Ulamış’a yerleştiğini söyledi.

Çocukluğundan beri tiyatroya ilgili olduğunu belirten Huriye Delen, 8 yıldan beri Ulamış Köy Tiyatrosu’nun bir ferdi olduğunu belirtti.

‘Dünyaya bakışımız değişti’

10 Yaşındaki torunuyla aynı tiyatroda oynadığını kaydeden 71 yaşındaki Huriye Delen Ulamış’ta meydana gelen farklıkları şöyle anlatıyor: “Bu tiyatro sayesinde Ulamış Köyü’nde çok şeyi değiştirdik. İnsanların bakış açıları çok değişti. Dünyaya başka bakmaya başladılar. Mesela eskiden kadınlar kahvenin yanından bile geçmezdi. Kahveye girmezlerdi. Şimdi biz kadınlar kahvede oturabiliyoruz. Muhabbetimizi yapıyoruz. Çayımızı içiyoruz. Yeri geliyor oyunumuzu hazırlıyoruz kahvede. Köy tiyatrosu sayesinde bu tabuları yıktık. Şimdi erkeler bize ne zaman kahvede oyun oynayacaksınız diye soruyor. Alıştılar. Benimsediler. Ulamış’ta kadınların da bir kahve kültürü oluştu. Mesela yeri gelince okey de oynayabiliyoruz. Yasakları yıktık. Tepkileri çok güzel oluyor.”

HABER MERKEZİ