Organ bağışı ile özgürlüğüne kavuştu

Manisa’nın Demirci ilçesinde yaşayan, enerji dağıtım şirketinde çalışan üç çocuk babası Kamuran Dinçer’i böbrek nakline götüren süreç 2013’de başladı. Kalbinde sıkışma hissiyle Demirci Devlet Hastanesi acil servisine başvuran Dinçer, kan değerlerinin kötü çıkması üzerine Manisa Devlet Hastanesi’ne sevk edildi. Burada yapılan ileri tetkiklerde Dinçer’e böbrek yetmezliği tanısı kondu. Dinçer 4 gün sonra kendini diyaliz makinesine bağlanmış buldu. Dinçer bir üniversite hastanesinde adını kadavradan bağış bekleyenler listesine yazdırdı, 2017’ye kadar Demirci Devlet Hastanesi’nde haftanın üç günü diyaliz tedavisi gördü. Kan grubu 0 olduğu için sadece 0 grubu vericilerden organ alabilen Dinçer’e, ailesinde çok sayıda gönüllü olmasına karşın kan grupları uymadığı için donör çıkmadı. Dinçer iş ve sosyal yaşamını etkileyen diyaliz tedavisini eve taşıdı. Bir yandan çalışıp bir yandan her gün evinde diyaliz yaptığı rutin içine girerken, doktor takibi ve organ bekleme kaydını 2022 Ekim’de Acıbadem Kent Hastanesi’ne taşıdı.  Kadavra listesine ilk başvurusunun üzerinden 11 yıl geçen Dinçer, Temmuz ayının 13’ünde hastaneden gelen telefonla büyük şaşkınlık yaşadı. Bağış organ çıktığını bildiren telefonla hastaneye çağrılan Dinçer, eşi Gülay Dinçer (46) ile 250 kilometrelik yolu uçarak geldi. Dinçer, Uzm. Dr. Işık Özgü, Uzm. Dr. Uğur Saraçoğlu, Prof. Dr Hüseyin töz, Doç. Dr. Ebru Sevinç Ok, Uzm. Dr. Gökhan Ekin’den oluşan ekip tarafından operasyona alındı. Böbreğin uyum sağladığı Dinçer, makinesiz yaşama geçerken şifayla taburcu edildi.

Acıbadem Kent Hastanesi Böbrek Nakli ekibinden Uzm. Dr. Işık Özgü, Dinçer’in ailesinden 0 grubu verici çıkmadığını, kadavradan bağışta da aynı şartın geçerli olduğunu vurguladı. Özgü, “Hastamız 11 yılını diyalizle geçirmişti. Kan grubu 0’dı. Bu kan grubu genel verici ama ancak kendi kan grubundan alabiliyor. Kendi kan grubundan kadavra bağışı ile nakil şansına kavuştu. Artık çalışan bir böbreği var, makineli günleri geride bıraktı” dedi

4 yılını haftanın üç günü diyaliz merkezinde makineye bağlanarak geçirdiğini belirten Kamuran Dinçer, yaşadıklarını şöyle anlattı: “Ailemde 4 kardeşim, annem, babam, amcam dayım, böbreğini verecek çok sayıda insanım vardı ama kan gruplarımız uymamıştı. 1,5 yıl önce üniversite hastanesindeki kaydımı Acıbadem Kent Hastanesi’ne aldım. Umudumu tazeledim. Umutsuz yaşam olmuyor. Şans yüzüme güldü. Bu bağış organ için hastaneye 4 aday çağrılmıştı, hatta ben yedek adaydım. Ama en uygun alıcı adayı ben oldum ve başarılı nakil ameliyatı geçirdim. Adeta hayata sıfırdan başladım. Böbrek bağışlayarak bana yeni hayat kapısı açan acılı aileye, hekimlerime sonsuz teşekkürler.  2017 yılında eğitim alıp evde kendi kendime diyaliz yapmaya başladım. Sabah işe gidiyor, döndüğümde diyalize bağlanıyordum. Diyaliz mesaimin bir parçası olmuştu. 11 yıl böyle geçti. O yüzden hala makineden kurtulduğuma inanamıyorum. Artık özgürüm.''