Her şey senden ibaret

Son nefesimmiş gibi yaşamak istiyorum kollarında.. Boğulmak belki son bulmak..

Can verip, can bulmak anı gelmişse dudaklarında..

Yansın bedenim, lal olsun dillerim..

Gözlerin söylesin bitmesini istemediğin o anı..

Üç günlük dünyama gel mahrum etme ne olur..

Son bulmak bu masalda seninle..

İçmek zehir de olsa aşkından..

Seni öyle bir arzuyla sevdim ki; her an seninle olmak, göz bebeğimden ayırmamak, bir nefes ötede bile sensiz kalmanın ihtimalini bile sorgulayamayacak bir sahiplenişle..

Bilmediğin bir kitabı okur gibi hayatının sayfaları..

Sen açmadan karalanmış, yazılıp çizilmiş..

Belki bu sebeptendir bu kadar yazma aşkım..

Önüme aldığım tertemiz bir sayfa..

Orada benim hayallerim, yapmak istediklerim, ve ulaştığım mutluluk..

Hikayenin üzülen kadını yok burada..

Hep mutlu hep aşk dolu..

Bazı acılar artık örselenmiş, kabuk bağlamış..

Kime ne anlatsan sağar, kör..

Yıkmak kolay elbet ama enkazdan kalkarsan umutların seninle..

Bıraksan çoktan yıkılmış bir kalp, ama seni hayatta tutacak sebeplerin var..

Yine yeniden kalkıp çizilen hayatın sayfalarının üzerine basa basa geçip seni yıkmalarına izin verme..

Kendi okuduğun tertemiz sayfaların yolunu kimseye acımadan çiz..

Unutma, sen varsan onlar var..

Sen güçlüysen onlar arkanda..

O kadar çok sebep var ki seni sevmem için..

Tek bir sebep söylemem gerekirse..

“Dünyanın tüm yükü senin kollarında uçup gidiyor..”