Çocukları idareye alıştırmalı insan!
Zamanı, suyu, gıdayı belki de o an yenisini almaya bütçenin yetmediği ayakkabıyı idareli kullanmaya…
Bırakın siz “çocuklarınıza istediklerini alın, yokluk psikolojisi empoze etmeyin” sözleriyle akılları karıştıran kişisel gelişim esnafını…
Hiçbir çocuk az yedi az giydi diye travma yaşamaz. Ancak az sevildiği, saygı görmediği için büyük travmalar yaşayabilir…
Maddi hemen her şeyin idaresi olur.
Lakin soruyorum size;
Sevginin idaresi olur mu?
Yarın bir gün yuva kurduklarında az yediği az giyindiği için problem etmeyecek ama az sevildiği, saygı görmediği için büyük problem edecek çocuklar yetiştirmeli!!
“Yok seviyor ama gösteremiyor, yok ben yanlış anlıyorum sanırım, yok ben de hata galiba, yok öyle demek istememiştir.” gibi bahanelere sığınmayacak çocuklar….
Bir defa olan her zaman olur
Çocuk idare etmek istiyorsa da
Kimin ne yapıyorsa, onu önceden düşünüp yaptığını, ne söylüyorsa da onun o an ağızdan doğaçlama çıkmadığını bilerek idare etmesi gerekir.
Çocuklara sevgide cömert olunmalı…
Lakin;
Sevgi saygı gösterdikçe çoğalan bir şey…
Biz bugün çocuklarımızı yeterince sevemezsek kimse sevemez! Çünkü onlar hep az sevildikleri yerde kalıp idare etmeyi sevgi sanırlar…
Yorumlar kapalı.