İşlenmemiş bir tarla, yabani otların istilasına uğrar. Bu, doğanın işleyişidir. Cansız nesneler zamanla yok olurken, canlı olanlar çoğalmaya ve gelişmeye devam eder.
Benliğimiz de tıpkı bir tarla gibi…
Üretme eylemini ihmal edersek, yabani otlar gibi olumsuz duygular ve düşünceler benliğimizi sarar. Haset, nefret, öfke ve kötü fikirler gibi duygular, hem kendimize hem de çevremize zarar verir.
Bu bağlamda sağlıklı kalabilmek için üretmek şarttır. Üretmek, tıpkı toprağı işlemek gibidir. Toprağı işlediğimizde, yabani otların büyümesini engeller ve faydalı bitkilerin gelişmesine imkân tanırız. Üretmek benliğimizi besler ve geliştirir, yaratıcılığımızı kullanmamıza, yeni şeyler öğrenmemize ve potansiyelimizi gerçekleştirmemize yardımcı olur.
Lakin;
Üretmek deyince, hedefimizi her zaman en üste koymak da doğru değildir. Evet, hedeflerin yüksek olması güzel bir şeydir. Fakat yeterli donanıma ve azme sahip değilsek, bu hedeflerden kaçma eğilimine girebiliriz. Bu da hayal kırıklığı ve motivasyon kaybına yol açabilir.
En akıllıca olanı, hedeflerimizi durum şartlarına ve yeteneklerimize göre koymaktır.
Kısaca;
İşlenmemiş bir tarla gibi benliğimizi yabani otlara teslim etmek yerine, onu üretken bir bahçeye dönüştürelim. Rasyonel olarak yaratıcılığımızı kullanarak, güzellikler ve iyilikler üretelim.
Yorumlar kapalı.